Tijdens de Gouden huurderbijeenkomst (zie nieuwsbericht 10-10) waren mevrouw en meneer Botzen uit de Van Spilbergenstraat van alle aanwezigen de langst zittende huurders. Maar liefst 65 jaar huren zij hun woning van WVH. Mevrouw Botzen vertelt over de verhuizing en waarom zij en haar man zo verknocht zijn aan hun woning.
“Mijn man en ik zijn allebei afkomstig uit Rotterdam. Mijn man woonde met zijn ouders in Rotterdam-Zuid. De woning waar ik met mijn ouders woonde, is in de oorlog weggebombardeerd. Zodoende kwamen wij in een noodwoning terecht. Na ons huwelijk hebben mijn man en ik zes jaar ingewoond in die noodwoning. Daar zijn ook onze zoons geboren.
Veerdienst Hoek van Holland - Harwich
Mijn man werkte op de Holland Amerika Lijn en was steeds drie maanden weg. Ik had een tante, een zus van mijn moeder, haar man was Engelsman en hij voer op de boot naar Harwich. Ik dacht, dat is misschien ook wel iets voor mijn man, dan kan hij vaker thuis zijn. Hij solliciteerde bij de veerdienst van Hoek van Holland naar Harwich en werd meteen aangenomen. Zo zijn we in Hoek van Holland terecht gekomen.
We waren zo blij toen we deze eengezinswoning kregen. Onze jongste zoon was 3 maanden toen we verhuisden, nu is hij met pensioen. Het is een hartstikke fijn huis. We hebben van alles zelf verbouwd; de keuken, de serre. Onze oudste zoon van 70 jaar is architect, hij heeft de tekening gemaakt voor die serre. Daarna heeft mijn man hem samen met de buren helemaal zelf gebouwd. Ook de tuin is fijn. Die heb ik altijd zelf onderhouden. Nu we over de 90 zijn, gaat dat niet meer, daar zoeken we hulp voor. Want we zijn zo verknocht aan dit huis, we willen hier nooit weg.”
